ehmal

ehmal
<ər.>
1. zərf Yavaş, yavaşca, sakit, asta, üsullu. Qapını ehmal açmaq. Sözü ehmal demək. – Bir para söz də deyir ehmal kişi! Ağzıdualı, qoca baqqal kişi! M. Ə. S.. Novruzəli kağızı ehmal qoydu qoynuna. . C. M.. Başımı yavaşca qovzayıb yan-yörəmə baxdım. Heyvan sümüyündən və zibilindən savayı bir şey görmədim. Ehmal qalxıb, Allahı çağıra-çağıra süründüm lağıma doğru. Ç..
2. is. klas. Aldırmama, əhəmiyyət verməmə, fikir verməmə, etina etməmə, etinasızlıq, başısoyuqluq. Tez çəkməzsən cəfa tiğin məni öldürməyə; Öldürər axir məni bir gün bu ehmalın sənin. F.. Vüsali-yar biəğyar, məclis xali, mey hazır; Nədir ehmalə bais, saqiya, öldüm, aman, doldur! S. Ə. Ş.. Ehmal etmək (eləmək) – fikir verməmək, əhəmiyyət verməmək, etina etməmək, aldırmamaq, başısoyuqluq göstərmək. . . Əgər bir kəs cüzvi ehmal eləsə, başını və qolunu xurd edərlər. M. F. A.. Bağa doğru get, eyləmə ehmal; Oğrunu tap o yerdə, börkünü al. M. Ə. S.. ehmal-ehmal zərf Yavaş-yavaş, astaasta, ağır-ağır; səs, gurultu salmadan. Ehmal-ehmal danışmaq. Ehmal-ehmal yerimək. – <Salman> salam verib ocağın qırağındakı balaca döşəkcənin üstündə oturdu, ehmal-ehmal hıqqıldamağa başladı. Ə. Vəl.. Bağır kimisə hürküdəcəyindən qorxurmuş təkin pilləkəni ehmal-ehmal qalxdı və qapının ağzında ayaq saxladı. İ. Məlikzadə.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • ehmal — ə. 1) əhəmiyyət verməmə, vəzifəsini yerinə yetirməmə; 2) başısoyuqluq, səhlənkarlıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • yumulmaq — f. Öz özünə qapanmaq; örtülmək. Mayilin gözləri ehmal ehmal yumuldu. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Hoya [2] — Hoya, Flecken im preuß. Reg. Bez. Hannover, an der Weser, (1900) 2191 E., Amtsgericht. Die ehmal. Grafsch. H. (etwa 3000 qkm) fiel 1582 nach dem Aussterben des alten Grafengeschlechts an Braunschweig Lüneburg …   Kleines Konversations-Lexikon

  • salız — (Şəki) yavaş hərəkət edən, tələsməyən, ehmal. – Salız adam elə hər yerdə salız olar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ehmallı — bax ehmal 1 ci mənada. Ehmallı tərpənmək. Ehmallı gəlmək. Şeyləri ehmallı düşürmək. – O, daşıqçılara yüklərin ehmallı düşürülməsini tapşırdı. S. R.. Sıralarda oturan sakit, top kimi sağlam kənd çocuqları müəllimlərinin xasiyyətinə alışmışdılar.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iftadəlik — is. Düşkünlük, mübtəlalıq. İftadəliyim gör, etmə ehmal; Rəhm et, bir əyaq ilə əlim al! F …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • naehmal — <fars. na. . . və ər. ehmal> bax ehmalsız. Naehmal hərəkət. Naehmal danışıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əsna — is. <ər.> Vaxt, zaman, an. Bu əsnada küçədə hay küy qalxdı. – Bu əsnada yaxındakı uca dağın təpəsində gözəl bir qız surətində nurani bir kölgə zahir olur. A. S.. <Mirzə> . . söhbət əsnasında cibindən qozdan, fındıqdan, kişmişdən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”